خرید اثر هنری آسان تر از همیشه؛ اقساطی، چکی

رکنا: صابر محمدی در جام جم نوشت: حالا دقیقا سی سال از روزی که آن بیانیه در روزنامه کیهان منتشر شد، می‌گذرد؛ گالری گلستان تازه تاسیس شده و طی بیانیه‌ای اعلام کرده بود می‌خواهد برای این‌که همه بتوانند اثری از هنرهای تجسمی را در خانه داشته باشند، به صورت اقساطی آثارش را بفروشد. آن روزها کاری که گلستان کرد با وجود این‌که بسیار از جانب علاقه‌مندان به هنر مورد استقبال قرار گرفت، مورد توجه باقی گالری‌ها قرار نگرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا سی سال از آن روز می‌گذرد و زمزمه فراگیرشدن این روال جدید در مارکتینگ هنر Art ایران به گوش می‌رسد.

تا حالا شده در گالری‌گردی‌های‌تان به تابلویی یا مجسمه‌ای یا عکسی بربخورید و بخواهید آن را بخرید اما مبلغی که برای آن تعیین شده چندین برابر آن پولی باشد که در کارت بانکی‌تان دارید؟ حالا اما می‌توانید ناامید از در گالری‌ها بیرون نروید؛ دیروز مدیر یکی از گالری‌های تهران خبر داده که قصد دارد آثارش را به صورت قسطی بفروشد و می‌دانیم که چند گالری دیگر نیز چنین روالی را در دستور کار قرار داده‌اند. با توجه به نوسانات عجیب و غریب بازار Store ارز و گران‌شدن همه ابراز و ادوات هنرهای تجسمی، به نظر می‌رسد گالری‌های بیشتری به فروش قسطی آثارشان روی بیاورند.

اما آیا مسلط‌شدن چنین روندی به نفع بازار هنرهای تجسمی در ایران است؟ سویه‌های منفی و مثبت چنین روندی چه می‌تواند باشد؟ روزنامه جام جم سراغ دو گالری داری رفته که از سال‌ها پیش چنین روالی را در پیش گرفته‌اند.

 

فروش اقساطی در روزگار گرانی

همواره شنیده‌ایم که می‌گویند هنرهای تجسمی به لحاظ ورود مردم به بازار آن، هنرهایی لوکس محسوب می‌شوند؛ به این معنا که فقط متمولین و سرمایه‌داران می‌توانند به مارکت آن ورود کنند. البته این گزاره، بهره‌های فراوانی از حقیقت برده است و شما برای این‌که به یک خریدار و فروشنده حرفه‌ای تبدیل شوید همچنان باید سرمایه‌دار باشید. اما در سطحی کوچک‌تر حالا ظاهرا امکانی فراهم شده که شما اگر اندکی هم دستتان به دهن‌تان می‌رسد بتوانید در گالری‌های تهران بچرخید و آثاری را با خود به خانه ببرید.

نوسان بازار ارز و سکه بر کار گالری‌ها هم اثرش را گذاشته. هنرمندان و گالری‌ها بدیهی است که قیمت‌ها را بالا برده‌اند؛ به طور مثال رنگی را که پیش از این ۱۰ هزار تومان می‌خریدند حالا باید ۲۰ هزار تومان بخرند. دیگر ادوات و ابزارهای‌شان هم دو برابر گران شده است.

 

روال نشود

گالری والی از آن مراکزی است که از همان ابتدای فعالیت‌اش تا کنون، فروش قسطی آثار را نیز در روال کاری خود گنجانده است. حالا مدیر این گالری می‌گوید معتقد است هنوز فروش اقساطی آثار هنرهای تجسمی در گالری‌ها همه‌گیر نشده اما به‌زودی با توجه به شرایط موجود فراگیر خواهد شد.

مژگان والی‌پور درباره این‌که آیا مسلط‌شدن چنین روالی را به ساز و کار گالری‌ها مثبت است یا منفی می‌گوید: «این‌که این ماجرا تبدیل به اصل شود، به سود هنر نیست. نباید فروش اقساطی آثار تبدیل به ملاک شود. اما حالا ماجرا از این حرف‌ها گذشته و به نوعی اجبار رسیده است. حالا می‌شود گفت گالری‌ها اگر این کار را بکنند کار درستی می‌کنند. با توجه به شرایط اقتصادی موجود، چاره‌ای نیست». او حتی معتقد است در این شرایط، منطقی است سرمایه‌گذران به جای سرمایه‌گذاری در بازار ارز و طلا به خرید آثار هنری روی بیاورند؛ به‌خصوص آثار پیشکسوتان چون زودبازده است و البته توصیه می‌کند به آثار جوان‌ترها هم توجه شود چون آن‌ها هم در طولانی‌مدت تبدیل به سرمایه خواهند شد.

 

مجبور نبودیم، حالا مجبورند

در این میان اما لیلی گلستان که سی سال است گالری گلستان را تاسیس کرده معتقد است نه‌تنها این روال درست است بلکه باید از ابتدا همین روال در پیش گرفته می‌شد. او که سی سال پیش و به‌هنگام تاسیس گالری گلستان طی بیانیه‌ای در روزنامه کیهان اعلام کرده بود می‌خواهد آثارش را به صورت اقساطی و با چک‌های مدت‌دار بفروشد، امروز معقتد است فراگیرشدن چنین روالی، به هر چه عمومی‌ترشدن بازار هنر در ایران کمک می‌کند. گلستان درباره آن بیانیه می‌گوید: «در آن بیانیه آورده بودیم که می‌خواهیم امکان و تسهیلاتی ایجاد کنیم تا مردم عادی هم بتوانند آثاری را که دوست دارند، تهیه کنند. بسیار مورد استقبال قرار گرفت و حتی کارمندان عادی هم با چک‌های کارمندی از ما خرید می‌کردند. تازه، ما هیچ‌گاه هزینه خرید آثار را قسط‌بندی نمی‌کردیم و خودشان تعیین می‌کردند که می‌توانند در چند مرحله هزینه را پرداخت کنند. بسیاری از علاقه‌مندان به هنر بودند که آن موقع مثلا نمی‌توانستند یک میلیون‌تومان برای یک اثر پرداخت کنند و اقساطی از ما خرید می‌کردند. کسانی که هیچ‌گاه طرف خرید آثار هنری نمی‌آمدند هم به سمت این بازار کشیده شده بودند».

گلستان که اخیرا اثری از سهراب سپهری را به عنوان گران‌ترین تابلوی تاریخ نقاشی ایران در حراج اخیر تهران فروخته می‌گوید آن سال که او چنین روالی را کلید زده، برای افزودن بر تعداد مشتریانش نیازی به فروش اقساطی نمی‌دیده و برای این‌که امکان خرید آثار تجسمی را برای عده‌ بیشتری از مردم فراهم کند دست به چنین کاری زده است، اما حالا گالری‌ها از سر ناچاری به فروش اقساطی روی آورده‌اند. البته او می‌گوید حالا هم خوشحال است اگر چنین روالی را همه گالری‌ها دنبال کنند.

 

منبع: رکنا

کلیدواژه: سلامت مهم ترین های 24 ساعت هنر Art بازار Store روزنامه اقتصادی روزنامه کیهان هنرهای تجسمی علاقه گلستان هنری عکس فیلم ایران من پسر جوان دختر زندگی حوادث مجلس شورای اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۸۴۹۷۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به یک نمایشگاه هنری قرآنی/ مسؤولیتی که امید را زنده می‌کند

به گزارش خبرنگار مهر، هنرهای سنتی به ویژه خوشنویسی، هنری نیست که هنرمند در آن ظرف چند سال بتواند به درجه استادی برسد و این مهم دهه‌ها طول می‌کشد اما در کشورمان ایران، هنرمندانی داریم که تمام عمر خود را صرف هنری کرده‌اند که نتیجه آن می‌تواند کتابت کلمات نورانی قرآن مجید باشد. امروزه آیات قرآن کریم به عنوان یکی از محورهای اصلی در خوشنویسی به کار می‌رود و در میان خوشنویسان کمتر کسی را می‌توان یافت که بخشی از قرآن کریم یا تمام آن را در قالب‌های گوناگون ترسیم نکرده باشد. خط خوش و خوشنویسی هنری است که همیشه توأمان با قرآن بوده است و یکی از والاترین هنرهای قرآنی به حساب می‌آید، همچنان که از پیامبر رحمت نقل شده است: «هر کس آیه بسم الله الرحمن الرحیم را برای بزرگداشت خداوند به خطی خوش بنویسد، بخشیده خواهد شد.» (منیه المرید، ص ۳۵۱)

در ابتدای جریان نگارش قرآن، تنها خط مورد استفاده «خط کوفی» بود اما به تدریج و با ورود اقوام مختلف با فرهنگ‌ها و خط‌های متفاوت، تنوعی در تعداد و انواع خط قرآنی به وجود آمد و امروزه قرآن کریم با خطوط «نسخ»، «نستعلیق»، «ثلث»، «ریحان»، «معلی» و … به نگارش در می‌آید. علاوه بر نگارش مرسوم قرآن بر روی کاغذ که به صورت کتاب و جزوه عرضه می‌شود، نگارش قرآن روی سنگ، چوب، شیشه و اشیای دیگر و نیز ساخت تابلوهای قرآنی با آمیزهایی از هنرهای گوناگون چون «تذهیب»، «نگارگری»، «معرق کاری»، «منبت کاری» و … هم در جامعه هنری ما مرسوم شده است.

تاثیرات یک نمایشگاه تخصصی بر رشد هنرهای قرآنی

در میان برگزاری نمایشگاه‌های مختلف هنری که برگزار می‌شوند، کمتر پیش آمده توجهی ویژه به خوشنویسی و به ویژه خوشنویسی قرآنی شود. البته برگزاری نمایشگاه‌های سالانه قرآن کریم که در ماه مبارک رمضان برگزار می‌شوند، محملی برای گردهمایی هنرمندان قرآنی در کنار ناشران و نمایش برخی آثار آن هنرمندان است اما آن نمایشگاه‌ها به صورت ویژه نتوانسته اند از ظرفیت هنرهای قرآنی استفاده کنند.

یدالله کابلی هنرمند و استاد پیشکسوت خوشنویسی با اشاره به برگزاری نخستین دوره‌های نمایشگاه‌های قرآن، گفت: در آن سال‌ها در اولین و دومین دوره برگزاری نمایشگاه قرآن شاهد آن بودیم که این نمایشگاه با محوریت خط و خوشنویسی برگزار می‌شد اما کم کم در دوره‌های بعد صور قرآنی و فروشگاه‌های نشر قرآن افزوده شدند و در نهایت کار به جایی رسید که خط و خوشنویسی کنار گذاشته شد.

جسته و گریخته نمایشگاه‌هایی با عناوین «تذهیب و هنرهای قرآنی» نیز در مراکز دانشگاهی همچون بنیاد ایرانشناسی برگزار می‌شود اما همگی اصل مطلب را در نمایشی کامل و جذاب ادا نمی‌کنند. شاید بتوان گفت نمایشگاه «روایت باران» که ۳۱ فروردین ماه در فرهنگسرای نیاوران آغاز به کار کرد، یکی از منحصربه فردترین نمایشگاه‌های مبتنی بر هنر قرآنی؛ خوشنویسی سنتی باشد و می‌توان نمونه‌ای جذاب از جلوه‌های هنرهای قرآنی را در این نمایشگاه مشاهده کرد؛ نمایشگاهی که متشکل از آثار قدیمی و جدید از هنرمندان به‌نام و بزرگ خوشنویس و خطاط در کنار هنرمندان جوان و کاربلد این حوزه است.

غلامحسین امیرخانی، محمد سلحشور، یدالله کابلی، علی‌اشرف صندوق‌آبادی، محمدعلی گرجستانی، علیرضا کدخدایی، عبدالصمد صمدی، محمد علی قربانی، رضا مافی، علیرضا اسکندری، مجتبی سبزه، احمد پیله‌چی، فتحعلی واشقانی فراهانی، احمد شفیعی‌ها، رسول مرادی، غلامرضا راهپیما، ذبیح‌الله لولوئی‌مهر، عارف براتی، علی تَن، عبدالحسین قزوینی، علی‌اکبر پگاه، سیدرسول آقامیری، سمیه ولیان، مهرک عبدالصالحی، زهرا عینک‌زاده، هادی هنردوست، فرشته احمدی، فاطمه نظری، مریم فیض‌پور، طاهره الله دادیان، محمد ارزگانی، محمدجواد شکوهی‌فر، پیمان پیروی، برنا فرخ‌نسب، مرضیه منیری، حسین بدیعی نامقی، الهام دهقان، مریم مرتضایی، هومان بابا اولادی، سمیه جوادیان، جواد لنگری، مجتبی ابراهیمی، سید مرتضی جعفری، اسماعیل نبهانی، خسرو شیرچی، افسانه زهری، کوروش مظفربیگی، ابوالفضل خزاعی، محمد خزاعی، خدیجه فلاحی، پیمان سادات نژاد، محمد مدعالی، علیرضا زندی، رقیه ترکمن‌ها، پیمان پیروی، مجید رجایی، محمدصادق احدپور، سیف‌الله مجیدی، مصطفی، عزیزاللهی، سحر فرید، گوهر همایی، زهرا میرزایی، علی مهری، اعظم علیزاده نیک، شهربانو نجفی، مینا موسوی، فرامرز تیمور نژاد، معصومه بختیاری، نیما حسن پور، زهرا باقرنژاد، زهرا عظیمی، علی گنجی، وحید احمدزاده، صفر نورزاده، علی قربانی حکیم، علیرضا قندالی، پوریا منصورزاده، نرگس بیگ‌مرادی، غلامرضا سپهری، ازهار شرکا، عبدالله کلهری، رضا ظریفیان، مصطفی تاجیان، نفیسه تقوی، مسعود سعادت، کمال سلیمانیان، سمیرا بصیری‌کیا، رضا زدوار، نسیبه هادی‌پور، زهرا حاج ابراهیمی، نوشین شمع‌ریز، انسیه ادیب، ساناز راجی، حکیمه یزدان‌پرست، احمد ابوطالبیان، غفار قنبرپور، غلامرضا یادگار، سیدعلی فخاری، محسن میرحسینی، مهرناز قربان‌پور، مهرناز قربان‌پور، فاطمه کاظمی، بهادر پگاه، میرحیدر موسوی، حمید احمدی، علی آقا حسینی، رضا مقدم، اعظم ابهرچایی، طیبه ارزندریانی، افسانه شهبازی، محمود رحیمی عهد، حسین غلامی و سهیلا لشگری، هنرمندانی هستند که آثارشان توسط شورای هنری نگارخانه ترانه باران که به صورت تخصصی به هنرهای قرآنی به ویژه خوشنویسی می‌پردازد، انتخاب شده است.

فراخوان دریافت آثار این نمایشگاه، دی ماه ۱۴۰۲ اعلام شد. بعد از آن، ۲ نشست شورای هنری و انتخاب آثار نمایشگاه «روایت باران» برگزار و در نهایت نیز ۳۱ فروردین ماه ۱۴۰۳ نمایشگاه، افتتاح شد.

در این نمایشگاه، آثار قرآنی در بخش‌های کتابت، قطعه، سطر، حجم، چلیپا، خط نقاشی، حجم و … در ۲ بخش هنرمندان معاصر و بخش قدما به نمایش درآمده است. در نیم طبقه فوقانی گالری اصلی فرهنگسرای نیاوران، مجموعه‌ای از آثار تاریخی نمایش داده شده که از آن جمله می‌توان به خط کوفی دوران اولیه اسلامی و خطوطی با قدمت قرن دوم و سوم هجری اشاره کرد. همچنین از دوره قاجار نیز چندین اثر در معرض دید عموم گذاشته شده است. در میان آثار، برخی آثار خط نقاشی و سیاه مشق رضا مافی نیز دیده می‌شوند که خوشنویسی سنتی را با شیوه‌های نقاشی مدرن تلفیق کرده بود.

لزوم حمایت عملی‌تر دولت از هنرهای قرآنی

نمایشگاه هنرهای قرآنی «روایت باران» اولین قدم از جریانی است که در بخش خصوصی انجام می‌شود و ارزشمند است که قطعاً باید تقویت شود. بر اساس گفته صاحب‌نظران دینی و هنری، اگر بخواهیم فرهنگ قرآنی در جامعه همه‌گیر شود باید با زبان هنر آن را نشر داد، چون بسیار نافذتر است و جلوه‌های بهتر و تأثیرگذارتر دارد. در واقع اگر قرآن و مفاهیم قرآنی با زبان و شیوه هنرمندانه ارایه شود، قطعاً تاثیر به‌سزایی دارد که باید از سوی مراکز فرهنگی و هنری ذیربط مورد حمایت قرار گیرد. اختصاص بخش کوچکی از بودجه سازمان‌ها و نهادها به خرید آثار هنری و آثار قرآنی، یکی از راه‌های حمایتی در این عرصه خواهد بود اما این طرح برای اجرایی شدن فراز و فرودهای بسیاری را پشت سر گذاشته است.

همچنان که علی اشرف صندوق آبادی هنرمند باسابقه خوشنویس در این مورد گفت: وقتی قانون شود که درصدی از بودجه یک سازمان به خرید آثار هنری اختصاص پیدا کند اما خریدی نبینیم، مشکل از مدیریت آن است؛ یعنی وقتی هیچ خریدی جدی انجام نشده به نظرم مشکل مدیریتی است و بهتر است دولت، دست کارآفرینان را باز بگذارد.

به گفته صندوق آبادی که عضو شورای نمایشگاه «روایت باران» است، نگاه در این نمایشگاه این است که دولت، حمایتی عملی‌تر را ایفا کند تا بتوانیم از هنرمندانی که فعال هستند، حمایت بیشتری کنیم.

چطور به حضور هنرمندان قرآنی امید داشته باشیم؟

نکته مهم بعدی، توجه تخصصی به آثار هنری قرآنی چه در بعد فرهنگی و چه در بعد اقتصادی است که بیش از گذشته جلوه‌گر شده است و در این عرصه باید هنرمندانی که در عرصه هنرهای قرآنی فعالیت می‌کنند، دیده و به جامعه ملی و بین المللی معرفی شوند که این روند، مسؤولیت متولیان امر همچون وزیر فرهنگی و ارشاد اسلامی، مدیرعامل صندوق اعتباری هنر و دیگر مدیران مسؤول ذیربط را بیشتر می‌کند. اگر اکنون به هنرمندان فعال در عرصه کتابت و هنرهای قرآنی توجه نداشته باشیم، با توجه به شرایط جامعه و وضعیت اقتصاد هنر چگونه می‌توانیم چند سال دیگر به حضور و فعالیت این هنرمندان در زمینه قرآن امید داشته باشیم؟ شاید کم کم هنرهای قرآنی که حتماً مهمترین منبع اقتصاد فرهنگی کشورمان محسوب می‌شود، با کم توجهی به سمت کمرنگ شدن پیش رود. توجه به اقتصاد و سرمایه گذاری در این حوزه در توسعه و ترویج هنرهای قرآنی تاثیر مستقیم و به‌سزایی دارد؛ همچنان که نمی‌توان از این مهم چشم پوشی کرد که نسخ خطی قرآن این قابلیت را دارند که رکورد فروش آثار را در اکسپوها و حراجی‌ها جابه‌جا کنند.

کد خبر 6099777